Stefan Sadowski jest jednym z niewielu artystów szkła, którzy nie ulegli walorom dekoracyjnym tego szlachetnego materiału. Niezliczone obiekty, realizowane z konsekwencją i artystycznym uporem, składają się na wielowątkowe i różnorodne tematycznie cykle.
Wykonując je na przestrzeni prawie półwiecza, Sadowski posługuje się zróżnicowaną stylistyką: od prawie minimalistycznego traktowania, po rozwichrzoną ekspresyjność, podbitą często prawie że romantycznym postrzeganiem rzeczywistości. Jednocześnie świadomie, z wyczuciem i z techniczną wirtuozerią, wykorzystuje takie naturalne walory tworzywa, jak jego naturalna estetyka, ekspresja, a nawet symbolika materiału.
Stefan Sadowski w sposób przekonujący artystycznie materializuje własne różnorodne inspiracje, pomysły i twórcze refleksje. Jego szklane obiekty i rzeźby nie są eleganckimi, dekoracyjnymi czy artystycznymi gadżetami, lecz spełniają, tak jak robi to dobry obraz, mądra książka, film czy wzruszający utwór muzyczny, rolę przekaźnika idei i myśli.
Andrzej Klimczak-Dobrzaniecki, wstęp do wystawy Flamingi i inselbergi zorganizowanej we Wrocławiu w 2016 r. w ramach 5. edycji Play with Glass – European Glass Festival.
Studia na Wydziale Malarstwa i Rzeźby pod kierunkiem prof. prof. Marii i Stanisława Dawskich, Studium Projektowania Szkła, Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych (obecnie: Akademia Sztuk Pięknych im. E. Gepperta) we Wrocławiu, 1963–1969.
Od uzyskania absolutorium w 1968 roku projektant w Hucie Szkła Kryształowego „Sudety” w Szczytnej Śląskiej, kierownik od 1975, a później główny specjalista. W 1986 roku założył własną pracownię Glass Studio w Polanicy-Zdroju.
Zdobywca wielu nagród, m.in.: wyróżnienie, Ogólnopolska Wystawa Szkła Artystycznego i Użytkowego, Katowice, 1975 i 1977; brązowy medal, Triennale Szkła w Kłodzku, 1977; nagroda fundowana, Ogólnopolska Wystawa Szkła Artystycznego i Użytkowego, Katowice, 1979; „Wzór Roku”, Międzynarodowe Targi Poznańskie, 1982; brązowy medal, „Artists Confronting the Inconceivable”, American Interfaith Institute, Filadelfia, USA, 1992.
Udział w ok. 20 wystawach indywidualnych w kraju i za granicą, m.in.: Chateau d’Oupeye, Oupeye, Belgia, 1993; Muzeum Narodowe we Wrocławiu, 2000. Udział w ok. 40 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą, m.in.: Coburger Glaspreis, Kunstsammlungen der Veste Coburg, Niemcy, 1977, 1985; Międzynarodowa Wystawa Szkła Kanazawa, Kanazawa, Japonia, 1990, 1992; Nowe polskie szkło, Fińskie Muzeum Szkła Riihimäki, Finlandia, 1996, Ceramika i szkło polskie XX wieku, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, 2004. Wielokrotnie prezentował swoją twórczość podczas Międzynarodowych Targów Poznańskich oraz Międzynarodowych Targów we Frankfurcie nad Menem, Niemcy.
Prace w kolekcjach muzealnych i prywatnych w Polsce i za granicą, m.in.: Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Muzeum Narodowe – Muzeum Sztuk Użytkowych w Poznaniu, Muzeum Karkonoskie w Jeleniej Górze, Sosnowieckie Centrum Sztuki – Zamek Sielecki w Sosnowcu, Muzeum Ziemi Kłodzkiej w Kłodzku, Muzeum Zamkowe w Książu, Muzeum Szkła w Ebeltoft (Glasmuseet Ebeltoft) (Dania), Europejskie Muzeum Szkła Nowoczesnego (Europäisches Museum für Modernes Glas)
w Rödental (Niemcy), Glasmalerei Peters Studios w Paderborn (Niemcy).
