Już pierwsze, eksperymentalne propozycje tego artysty zapowiadały radykalną zmianę w dotychczasowym
traktowaniu szkła prasowanego. Drost potrafił bowiem zrezygnować z dawnej, rygorystycznie przestrzeganej symetrii form – tworzył w „prasówce” przedmioty sugerujące swym kształtem, iż powstają w wyniku odręcznego formowania.
Długoletni okres pracy w jednym zakładzie, pozwolił Drostowi dogłębnie poznać najdrobniejsze szczegóły procesu formowania szkła prasowanego. Znajomość wymogów warsztatowych i ograniczeń prowokowała go do podejmowania eksperymentalnych rozwiązań już czysto technicznej natury. W tym zakresie jego osiągnięcia są na polskim gruncie zupełnie wyjątkowe.
Prof. Paweł Banaś, Polskie współczesne szkło artystyczne, 1982
gł. 6 cm, Huta Szkła Gospodarczego „Ząbkowice”, fot.: Marzena Stańczyk-Zarzecka – Art-Mania
w Sosnowcu
im. E. Gepperta we Wrocławiu
Dyplom pod kierunkiem prof. Stanisława Dawskiego na Wydziale Ceramiki i Szkła Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych (obecnie: Akademia Sztuk Pięknych im. E. Gepperta) we Wrocławiu (1958).
Po studiach pracował w Katowickich Zakładach Mechaniczno-Optycznych (1959–1960). Zdobyte doświadczenie w dziedzinie szkła optycznego wykorzystał w pracy artystycznej. Od 1960 roku przez 40 lat pracował jako projektant, kierownik ds. wzornictwa
i organizator w ośrodku wzornictwa Huty Szkła Gospodarczego „Ząbkowice” w Ząbkowicach Będzińskich (Dąbrowa Górnicza). W 1972 roku w ramach stypendium od rządu szwedzkiego odbył praktyki studyjne w szwedzkich hutach szkła i zakładach ceramicznych, studiował również na Wydziale Projektowania Przemysłowego w Konstfackskolan (Sztokholmska Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych, Sztokholm, Szwecja). Szkolił się także w Centrach Wzornictwa Przemysłowego w Sztokholmie i Malmö (Szwecja).
Jest wybitnym projektantem szkła seryjnego i unikatowego oraz autorem opatentowanych technologii formowania szkła. Jego najbardziej znane projekty to: Diatret, Radiant i Asteroid. Wspólnie z żoną Eryką Trzewik-Drost upowszechnił technikę szkła prasowanego. Zajmował się także grafiką i architekturą wnętrz.
Brał udział w 3 krajowych wystawach indywidualnych oraz około 50 zbiorowych w Polsce, Austrii, Belgii, Bułgarii, Czechosłowacji, Jugosławii, na Łotwie, w NRD, RFN, Szwajcarii, na Ukrainie, na Węgrzech, w Wielkiej Brytanii i ZSRR.
Laureat wielu prestiżowych nagród, m.in.: złoty medal za zestaw Smuga oraz złoty medal za zestaw Asteroid na II Międzynarodowym Triennale Szkła i Porcelany w Jabloncu (Jablonec nad Nysą, Czechosłowacja, 1976).
