Jan Sylwester Drost

J. S. Drost (z E. Trzewik-Drost), wazon i popielnica Asteroid, 1975, Huta Szkła Gospodarczego „Ząbkowice”, zbiory: Muzeum Narodowe we Wrocławiu

Już pierwsze, eksperymentalne propozycje tego artysty zapowiadały radykalną zmianę w dotychczasowym
traktowaniu szkła prasowanego. Drost potrafił bowiem zrezygnować z dawnej, rygorystycznie przestrzeganej symetrii form – tworzył w „prasówce” przedmioty sugerujące swym kształtem, iż powstają w wyniku odręcznego formowania.

Długoletni okres pracy w jednym zakładzie, pozwolił Drostowi dogłębnie poznać najdrobniejsze szczegóły procesu formowania szkła prasowanego. Znajomość wymogów warsztatowych i ograniczeń prowokowała go do podejmowania eksperymentalnych rozwiązań już czysto technicznej natury. W tym zakresie jego osiągnięcia są na polskim gruncie zupełnie wyjątkowe.

Prof. Paweł Banaś, Polskie współczesne szkło artystyczne, 1982

J. S. Drost, wazony Oculus, wys. 22 cm, 23 cm, wazon, wazon Wulkan, wys. 22 cm; lata 70. XX w., zbiory: Pałac Schoena Muzeum w Sosnowcu, fot. P. Więcławek

J. S. Drost, wazony, wys. 13 cm, śr. 10,2 cm, 31 cm, śr. 8,5 cm; 1981; wazony, wys. 28,7 cm, 33 cm, 1976, Huta Szkła Gospodarczego „Ząbkowice”, Zbiory: Pałac Schoena Muzeum w Sosnowcu, fot. P. Więcławek
J. S. Drost, seria Dorota, salaterki, śr. 14 cm, wys. 5,5 cm; 1976, Huta Szkła Gospodarczego „Ząbkowice”, zbiory: Marzena Stańczyk-Zarzecka – Art-Mania
J. S. Drost, seria Asteroid, salaterki: duża, dł. 23 cm, szer. 15 cm, wys. 3,8 cm; mała, dł. 14,5 cm, szer. 9,5 cm, wys. 2,5 cm; śledziówki: duża, dł. 23,5 cm, szer. 13 cm, wys. 4,2 cm; mała, dł. 13,5 cm, szer. 8 cm; 1975, Huta Szkła Gospodarczego „Ząbkowice”, zbiory: Marzena Stańczyk-Zarzecka – Art-Mania
J. S. Drost, salaterki, lata 70. XX w., Huta Szkła Gospodarczego „Ząbkowice”
J. S. Drost, cukiernica Wielolinia, wys. 15 cm; 1976, fot. D. Kindler; seria Rondo, talerz, śr. z wypustkami: 26,5 cm, śr. bez wypustek: 24,5 cm, 1976; Huta Szkła Gospodarczego „Ząbkowice”, zbiory: Marzena Stańczyk-Zarzecka – Art-Mania
J. S. Drost, seria Kaszmir, cukiernica, wys. 11,5 cm, śr. czarki u góry 13 cm, fot. D. Kindler; cukiernica z twarzą kobiety, wys. 12,2 cm, śr. czarki u góry 10,7 cm,
gł. 6 cm, Huta Szkła Gospodarczego „Ząbkowice”, fot.: Marzena Stańczyk-Zarzecka – Art-Mania
J. S. Drost, talerze Jaskółka, śr. 15 cm; 1962, śr. 15 cm, wys. 3cm, Huta Szkła Gospodarczego „Ząbkowice”, fot.: Marzena Stańczyk-Zarzecka – Art-Mania
J. S. Drost, talerz Fala, śr. 26 cm; 1980, fot. D. Kindler; seria Sahara, talerz, śr. 25 cm, Huta Szkła Gospodarczego „Ząbkowice”
J. S. Drost, seria Asteroid, talerze, 1975, fot. D. Kindler
J. S. Drost, seria Asteroid, talerz, śr. 30 cm; 1975; seria Asteroid, kabaret na przystawki, śr. 26 cm; 1975, fot. D. Kindler
J. S. Drost,
J. S. Drost, miseczki Młynek, 1970
J. S. Drost, patery Smuga, śr. 23 cm, 1976, Huta Szkła Gospodarczego „Ząbkowice”, zbiory: Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Pałac Schoena Muzeum
w Sosnowcu
J. S. Drost, świecznik Lot, wys. 23 cm, 1975, fot. A. Prugar; wazon, wys. 20 cm, 1970, Huta Szkła Gospodarczego „Ząbkowice”, zbiory: A. Prugar, Muzeum Narodowe we Wrocławiu
J. S. Drost, szklanki Trubadur, Dziewczyna zbierająca kwiaty (projekt formy i zdobienie), 1956; zbiory: Ośrodek Dokumentacji Sztuki Akademii Sztuk Pięknych
im. E. Gepperta we Wrocławiu

Dyplom pod kierunkiem prof. Stanisława Dawskiego na Wydziale Ceramiki i Szkła Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych (obecnie: Akademia Sztuk Pięknych im. E. Gepperta) we Wrocławiu (1958).

Po studiach pracował w Katowickich Zakładach Mechaniczno-Optycznych (1959–1960). Zdobyte doświadczenie w dziedzinie szkła optycznego wykorzystał w pracy artystycznej. Od 1960 roku przez 40 lat pracował jako projektant, kierownik ds. wzornictwa
i organizator w ośrodku wzornictwa Huty Szkła Gospodarczego „Ząbkowice” w Ząbkowicach Będzińskich (Dąbrowa Górnicza). W 1972 roku w ramach stypendium od rządu szwedzkiego odbył praktyki studyjne w szwedzkich hutach szkła i zakładach ceramicznych, studiował również na Wydziale Projektowania Przemysłowego w Konstfackskolan (Sztokholmska Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych, Sztokholm, Szwecja). Szkolił się także w Centrach Wzornictwa Przemysłowego w Sztokholmie i Malmö (Szwecja). 

Jest wybitnym projektantem szkła seryjnego i unikatowego oraz autorem opatentowanych technologii formowania szkła. Jego najbardziej znane projekty to: Diatret, Radiant i Asteroid. Wspólnie z żoną Eryką Trzewik-Drost upowszechnił technikę szkła prasowanego. Zajmował się także grafiką i architekturą wnętrz.

Brał udział w 3 krajowych wystawach indywidualnych oraz około 50 zbiorowych w Polsce, Austrii, Belgii, Bułgarii, Czechosłowacji, Jugosławii, na Łotwie, w NRD, RFN, Szwajcarii, na Ukrainie, na Węgrzech, w Wielkiej Brytanii i ZSRR.

Laureat wielu prestiżowych nagród, m.in.: złoty medal za zestaw Smuga oraz złoty medal za zestaw Asteroid na II Międzynarodowym Triennale Szkła i Porcelany w Jabloncu (Jablonec nad Nysą, Czechosłowacja, 1976).