Barwna, choć nieco zapomniana postać ze świata szkła użytkowego. Związany z Krosnem, rozpoznawalny jest dzięki prostym, oszczędnym, wyważonym i wysmakowanym projektom naczyń szklanych.
Dzięki jego nowatorskiemu podejściu i menadżerskim zdolnościom, polskie wzornictwo przemysłowe mogło być popularyzowane na całym świecie. Zainicjowana przez Sarneckiego wzorcownia Minexu w Warszawie, w której tworzył autorskie projekty i zbierał indywidualne zamówienia dla polskich hut, rozsławiła polskie wzornictwo, pokazując nieograniczone niemal możliwości polskiego przemysłu szklarskiego.
Justyna Wierzchucka
Wszewłod Sarnecki uchodził w opinii wrocławskiego środowiska za jednego z najbardziej utalentowanych projektantów
w dziejach uczelni.
Po dyplomie w 1964 r. podjął pracę w Krośnieńskich Hutach Szkła /…/ Sarnecki, błyskotliwy i żywiołowy artysta, z wielkimi oporami przystosowywał się do warunków pracy w wielkim kombinacie. Zajmował się nie tylko projektami szkieł użytkowych, lecz i twórczością unikatową, a nawet grawerką. Większość jego prac miała charakter doraźnej improwizacji. Pozostający w nieustannych konfliktach
z zakładem, który prawdę powiedziawszy decydował się na szereg ustępstw wobec świetnego projektanta, Sarnecki potrafił mimo to stworzyć kilka wielofunkcjonalnych zestawów, naczyń, wyznaczających, jak się wydaje, wyżyny polskiego wzornictwa w tym okresie.
Prof. Paweł Banaś, Polskie Współczesne Szkło Użytkowe, 1982
Uczył się w Liceum Rzemiosł Artystycznych w Czerniowcach na Ukrainie. W 1953 roku udało mu się dołączyć do rodziny, która
w ramach repatriacji trafiła do Polski. Pracował w Zakładach Porcelitu Stołowego „Tułowice” w Tułowicach. Następnie w 1965 roku ukończył Wydział Ceramiki i Szkła Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych (obecnie: Akademia Sztuk Pięknych im. E. Gepperta) we Wrocławiu.
Pracował jako główny projektant w Krośnieńskich Hutach Szkła, Krosno, 1964–1973. Utworzył tam nowoczesną pracownię wzorowaną na zachodnioeuropejskich zakładach, składającą się z przeszkolonego zespołu hutników. Współpracował z Centralą Handlu Zagranicznego Minex, co umożliwiło mu podróże po całym świecie. Osiągał spektakularne efekty, jego prace są idealnym przykładem szkła artystycznego tworzonego w zakładzie przemysłowym.
Był wielokrotnie nagradzany, zdobył m.in.: Złotego Merkurego dla Krośnieńskich Hut Szkła w zakresie wzornictwa i estetyki produkcji przemysłowej. Zaprojektował m.in. tzw. zestawy olimpijskie z okazji olimpiad w Meksyku (1968) oraz w Monachium (1972).
Prace Wszewłoda Sarneckiego wystawiane były w Polsce i na świecie oraz znajdują się w polskich i zagranicznych kolekcjach.
