Projektant szkła ozdobnego i witrażysta. Jeden z twórców słynnych „szkieł krakowskich”.
Krakowska filia Instytutu Szkła i Ceramiki Budowlanej (obecnie: Łukasiewicz – Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych Oddział Szkła
i Materiałów Budowlanych ) słynęła w Polsce z produkcji kolorowych wazonów, dzbanów, mis, pater, świeczników i innej szklanej galanterii, znanych jako „szkła krakowskie”. W sklepie firmowym na ulicy Mikołajskiej tworzyły się kolejki chętnych, by zakupić barwne szkła,
a przynajmniej na nie popatrzeć. W szaroburej rzeczywistości komunistycznej Polski szklane cuda z huty przy ulicy Lipowej były wymarzonym prezentem, zwłaszcza ślubnym. Ich projektowaniem zajmował się, obok Jerzego Słuczan-Orkusza, Zofii Pasek, Mariana Gołogórskiego i Barbary Świstackiej, także Michał Jakubas a realizacją, przy pomocy tradycyjnych narzędzi szklarskich, wykwalifikowani hutnicy.
Aleksandra Skorek – kierownik Centrum Szkła i Ceramiki „Lipowa 3” w Krakowie
Urodził się w 1948 roku. Absolwent Państwowego Liceum Technik Plastycznych w Nowym Wiśniczu (1967), specjalizacja: ceramika artystyczna.
Pracował jako technolog w Spółdzielczym Ośrodku Zaplecza Technicznego w Chorzowie (1968–1971). Następnie związany był też
z Zakładami Porcelany „Bogucice” (1971) oraz – jako konstruktor – z Hutą Szkła Gospodarczego „Ząbkowice” (1972–1973). W latach 1973–1982 zatrudniono go na stanowisku modelarza form gipsowych, a następnie projektanta szkła w Zakładzie Doświadczalnym Instytutu Szkła i Ceramiki w Krakowie, gdzie zaprojektował 159 wzorów wazonów, świeczników, ozdobnych kielichów i amfor ze szkła barwnego.
W 1983 roku zarejestrował patent na sposób łączenia szkła ze stopami metali, a zwłaszcza z cyną. Za ten wynalazek otrzymał
I nagrodę w Turnieju Młodych Mistrzów Techniki Województwa Krakowskiego.
Był także witrażystą, a jego prace znajdują się w krakowskich kościołach, m. in. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie-Łagiewnikach. Witraże: Polska w koronie cierniowej i Polska pod ochroną Matki Boskiej podarował papieżowi Janowi Pawłowi II.
W Urzędzie Miasta w Łazach znajduje się witrażowy herb miasta oraz oryginalne insygnia władzy samorządowej jego autorstwa.
Zmarł w 2007 roku.
Prace w zbiorach: Muzeum Narodowe w Krakowie, Pałac Schoena Muzeum w Sosnowcu, Centrum Szkła i Ceramiki (Łukasiewicz – Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych) w Krakowie.