W 1934 r. w Tarnowie przy ul. Św. Trójcy 251, dr inż. Walter Heinrich otworzył hutę szkła. W 1939 r. huta zatrudniała 180 pracowników. Produkowano szkło użytkowe: kieliszki, wazony, ale także kryształy oraz naczynia żaroodporne.
Wybuch wojny w 1939 r. nie spowodował większych zmian w produkowanym asortymencie; dopiero w 1941 r. huta zmuszona została do wprowadzenia produkcji na cele wojskowe – były to głównie butelki apteczne.
Wycofujące się wojska niemieckie zagrabiły praktycznie cały majątek huty, zrabowano nawet elementy stalowe. Produkcja ruszyła
w 1946 r., początkowo pod szyldem Państwowej Huty Szkła dr inż. W. Heinricha, później kolejno: Państwowej Huty Szkła, Huty Szkła Opakowaniowego „Tarnów” (lub Zakłady Szkła Opakowaniowego „Tarnów”). Wytwarzano głównie opakowania szklane, gdyż brakowało wykwalifikowanej kadry hutniczej.
W 1957 r. powrócono do produkcji przedwojennego asortymentu ręcznie formowanego szkła użytkowego, m.in. szklanek, kieliszków, kufli. Zmieniono nazwę huty na: Zakłady Szkła Gospodarczego „Tarnów”, następnie Huta Szkła Gospodarczego „Tarnów”.
W latach 60. XX w. huta zatrudniała ok. 250 pracowników. Rozwój produkcji wiązał się z koniecznością rozbudowy. W 1966 r. został uruchomiony nowy zakład produkcyjny na Piaskówce. Pracę w nim rozpoczęło 436 osób. Pełne moce produkcyjne huta osiągnęła
w 1972 r. (1033 zatrudnionych). Produkowano ręcznie formowaną szklaną galanterię w szerokim asortymencie, której duża część była przeznaczona na eksport, m.in. do USA. W 1978 r. rozpoczęto produkcję automatyczną szklanek i kieliszków.
W 1971 r. HSG „Tarnów” weszła w skład Zjednoczenia Hut Szkła Gospodarczego i Technicznego „Vitropol” w Sosnowcu; w 2001 r. znalazła się w Grupie Kapitałowej Krosno. W 2008 r. została połączona z Krośnieńską Hutą Szkła KROSNO S.A.
Najwyższe zatrudnienia zakład osiągnął w 1980 r. – 1500 pracowników, produkcja: 5662 tony szklanych wyrobów.
Hutę Szkła Gospodarczego „Tarnów” zamknięto w 2012 r.
Projektanci związani z hutą: Józef Górski (1968–1986), Barbara Kaczmarek-Górska
